اورژانس روانشناسی

کی از چالش‌های بزرگ عاطفی زمانی روی می‌دهد که مورد توجه و محبت و عشق کسی باشیم که هیچ احساس خاصی نسبت به او نداریم. معمولاً افراد وقتی در چنین شرایطی قرار می‌گیرند، واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند. از آنجا که واکنش‌های معشوق در فرد عاشق تأثیر بسزایی دارد، لذا بررسی این واکنش‌ها بسیار مهم است.

برخی افراد در مقابل موج محبت و عشق دیگری عقب‌نشینی می‌کنند و دچار ترس می‌شوند. ابراز محبت و صمیمیت دیگری آن‌ها را می‌ترساند و فراری می‌دهد. عشق آن‌ها را می‌ترساند. عشق برای این افراد ترسناک و مخوف به‌نظر می‌رسد. این افراد معمولاً وقتی متوجه عشق دیگری می‌شوند، از او دوری می‌کنند و به‌صورت غیرکلامی به او پیام می‌دهند: نزدیک نشو، من تو را دوست ندارم. عشق آن‌ها را به یاد خطر می‌اندازد، خطری که باید از آن اجتناب کرد. عشق و صمیمیت آن‌ها را به یاد سوءاستفاده، رهاشدگی، بی‌اعتمادی، آسیب، و مانند آن می‌اندازد. برای همین از آن می‌گریزند. بسیاری از ما در کودکی کسی را دوست داشته‌ایم که بعدها به ما آسیب زده یا از ما سوءاستفاده کرده است. همه آن خاطرات در ترس ما از صمیمت تأثیر بسزایی داشته‌اند. روان‌درمانی یکی از راه‌‌های اساسی برای رفع این ترس‌هاست. درمانگر با نزدیک شدن به ترس‌های کودکی، راه را برای کاهش آن‌ها باز می‌کند.

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

- پیوند مناسب: امنیت عاطفی، شامل ترکیب دو باور و اعتقاد است اول آنکه به« فرد» اجازه ابراز وجود می دهد دوم آنکه شخص خود را جزیی ازیک کل بنام «ما» بداند.
- همکاری اقتصادی: یک توافق نامه دو جانبه برای هزینه های اساسی. یک ارتباط بازدر مسائل جزئی و یا کلی امور مالی و اقتصادی.
- احترام به مالکیت: احترام به رابطه بین خود و همسر، احترام به مالکیتهای فردی یکدیگر (آنچه به زن یا شوهرم تعلق دارد و یاآنچه که به هردوتعلق دارد) و احترام به مالکیت فردی هر کدام از فرزندان.
- رفتار اجتماعی مناسب: ابراز عواطف یا احساسات مورد پذیرش جامعه. مشورت کردن قبل از تصمیم گیری در مواردی که به هر دو نفر مربوط میشود. انعطاف پذیر بودن در عین برنامه و چهارچوب داشتن.
- احترام به فردیت افراد خانواده: حقِ داشتن فضا، علایق، فعالیتها، تصمیمات، دوستان، رشد شخصی و نپذیرفتن آنچه نمی خواهند.
- ارتباط مناسب: تمام اعضای خانواده حق بیان نظرات خود را داشته باشند و بدانند که نظراتشان شنیده می شود و بدون ترس از طرد شدن خواسته های خود را مطرح کنند. همچنین به اهمیت نحوه بیان و زبان بدن در ابراز نظرات خود واقف باشند.
- پرورش کودکان سالم: مادر، پدر را دوست داشته باشد. پدر، علاقه خود را به مادر نشان دهد. کودکان در امنیت و آسایش باشند. اعضای خانواده با یکدیگر ارتباط و تعامل داشته و اجازه ابراز احساسات به هر یک از افراد خانواده داده شود. به همه کودکان بطور یکنواخت توجه شود،حتی تماس چشمی نیز بین آنها یکسان باشد.
- ارتباط لمسی و بدنی مناسب: این ارتباط از طریق در آغوش گرفتن بدون جنبه جنسی ارزیابی میشود. در این حالت کودکان توانایی ابراز نیاز به لمس شدن و در آغوش گرفته شدن را در صورت نیاز دارند.
- تقسیم منصفانه مسئولیت ها: تقسیم وظایف و گسترش فعالیتهایی که موجب لذت همه افراد خانواده باشد. در مواقع نیاز در کنار یکدیگر بوده و زمان خاصی را به مشارکت در انجام مسئولیتها اختصاص دهند.
- ارتباط سالم جنسی: گفتگو با یکدیگر در ارتباط با نیازها، اولویتها، خواسته های خود در این رابطه. احترام گذاشتن به واکنش فرد به این مسئله (که می تواند ناشی از تجارب تلخ گذشته او باشد). هر کدام از طرفین این حق را داشته باشند که بدون ترس از طرد شدن تمایل خود را به داشتن رابطه نشان دهد و یا از آن امتناع کند.
- رشد معنوی: این امکان به افراد خانواده داده شود تا بتوانند در صورت نیاز، تمایلات معنوی یا مذهبی خود را پرورش دهند و آموزشهای لازم برای کودکان در این زمینه وجود داشته باشد.

دختر خسته از دانشگاه به منزل برگشته و بسار ناراحت و کم حوصله است. مادر به او نزدیک می شود و سعی می کند دلیل ناراحتی دخترش را بفهمد. بعد از مدتی پیگیری، دختر بالاخره آن چه که او را ناراحت کرده بیان می کند. وقتی مادر متوجه موضوع می شود،باب نصیحت را باز می کند؛ ولی هنوز چند کلمه ای نگفته که دختر با عصبانیت و آشفتگی فراوان گفتگو را قطع  و با قهر محل را ترک می کند.

مادر حیرت زده است که چرا دخترش از این نصیحت ناراحت شده است، آیا او حرف بدی زده است؟

پسر چند روزی است که کلافه بنظر می رسد و به همین دلیل پدرش در صدد کمک به او بر می آید و در یک فرصت مناسب، دربارة موضوعی که به ناراحتی پسرش انجامیده با او صحبت می کند تا بتواند به او کمک کند. پسر مشکل خود که عدم موفقیت تحصیلی است را با پدر در میان می گذرد که به عصبانیت پدر میانجامد. پدر، سرزنش کردن را شروع می کند: «چرا؟ به چه دلیل در تحصیل ضعف داری؟ مگر کار می کنی ؟ و ...». پدر در حال عصبانیت و سرزنش کردن متوجه صدای بسته شدن در منزل می شود؛ پسرش با ناراحتی فراوان خانه را ترک کرده است. 

در میان جوانان، اتفاق هایی مانند آن چه که در بالا مطرح شد نادر نیست. علی رغم این که بسیاری از والدین با حسن نیت و با علاقه و اشتیاق فراوان سعی می کنند به فرزندان خود نزدیک شده و به آنان کمک کنند تا موانع و سختی های زندگی را با راحتی و تدبیر بهتر بر طرف کنند، گاهی با واکنش های کاملاً متفاوتی از سوی آنان روبرو می شوند به نظر شما مشکل کجاست؟

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...