اورژانس روانشناسی

پاسخگویی به سوالات شما، در راستای حفظ و ارتقاء سلامت روان با شماره های شبکه هوشمند ذکر شده و از طریق خطوط تلفن ثابت فراهم می باشد ................................................................« اورژانس روانشناسی در خدمت ارتقای سطح بهداشت روان » ...............................................................

اورژانس روانشناسی

اورژانس روانشناسی

دارای مجوز از نظام مشاوره و روانشناسی جمهوری اسلامی ایران
------------------------
پرسش و پاسخ مسائل کودک و نوجوان، اضطراب، افسردگی، خانواده، ازدواج، جنسی، اعتیاد، فقدان و جدایی. مشاوره تحصیلی
...............................
شماره تماس از استان تهران : 9092301569
...............................
«پاسخگویی به سوالات شما در هر روز و حتی ایام تعطیل»
...............................

کمک به فردی که اختلال دوقطبی دارد

اگر یکی از نزدیکان شما اختلال دوقطبی دارد، عشق و حمایت شما در روند بهبودی و درمانش تاثیر مهمی خواهد گذاشت. شما می توانید با آگاهی از این بیماری و دادن امید و روحیه، در درمان او شریک باشید. البته فراموش نکنید که باید مراقب سلامت جسمی و روانی خود هم باشید.مواجه شدن با بالا و پایین های اختلال دوقطبی کار دشواری است. خلق و رفتارهای یک بیمار دوقطبی بر همه اطرافیان به خصوص اعضای خانواده و دوستان نزدیک تاثیر می گذارد. در طول دوره مانیک، آنها باید با رفتارهای افراطی، تقاضاهای غیرمنطقی و تصمیمات غیرمسئولانه مواجه شوند و پس از طی شدن مانیا معمولا باید با پیامدهای این رفتارها دست و پنجه نرم کنند. اعضای خانواده در طول دوره افسردگی عزیز خود، با این مشکل روبرو هستند که بیمار انرژی لازم برای انجام کارها و مسئولیتهایش را ندارد. خبر خوب این است که اکثر افراد با اختلال دوقطبی می توانند با دارو و رواندرمانی و حمایت شما، خلق خود را به ثبات برسانند. در ادامه راهکارهایی برای کمک به این افراد پیشنهاد شده است

برای مشاهده ی متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید ...

1. درباره اختلال دوقطبی یاد بگیرید. درباره اختلال دوقطبی یاد بگیرید. هرچه بیشتر راجع به علائم و روش های درمانی این اختلال آگاهی داشته باشید، بهتر می توانید به فرد مبتلا به دوقطبی کمک کنید.

2. فرد را به دریافت کمک تشویق کنید. هرچه زودتر اختلال دوقطبی درمان شود، پیش آگهی بهتر خواهد بود. پس به دوست یا عضو خانواده تان انگیزه بدهید که همین الان در جستجوی دریافت کمک حرفه ای باشد. صبر نکنید که او بدون درمان بهبود یابد.

3. او را درک کنید. اجازه دهید که دوست یا عضو خانواده تان بداند که هرگاه به همدلی، تشویق یا کمک به درمان نیاز داشته باشد ، در کنارش هستید. به او یادآوری کنید که از او مراقبت می کنید و از هیچ کمکی دریغ نمی کنید.

4. صبور باشید. انتظار بهبودی سریع و درمان دائمی را نداشته باشید. در دوره بهبودی صبور باشید و خودتان را برای چالش ها یا عودهای احتمالی آماده کنید. مدیریت اختلال دوقطبی یک فرآیند طولانی مدت است.

5. محدودیت های دوست یا عضو خانواده تان را بپذیرید. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نمی توانند بر خلق خود کنترل داشته باشند. آنها نه می توانند در دوره افسردگی به خود انگیزه بدهند نه می توانند در دوره مانیک خود را کنترل کنند. بنابراین گفتن جملاتی مثل "مثل دیوانه ها رفتار نکن" یا "از یک زاویه دیگر به دنیا نگاه کن" به او کمکی نخواهد کرد.

6. محدودیت های خودتان را بپذیرید. شما نه می توانید ناجی فرد دوقطبی باشید نه می توانید به او فشار بیاورید که مسئولیت بهترشدن را برعهده بگیرد. شما تنها می توانید در این مسیر حمایت کننده او باشید.

7. اضطراب را کاهش دهید. استرس ، اختلال دو قطبی را بدتر می کند. بنابراین سعی کنید راه هایی را برای کاهش استرس در زندگی عضو خانواده خود پیدا کنید. از خود بپرسید که چگونه می توانید در انجام برخی از مسئولیت ها به او کمک کنید.هم چنین قرار دادن و تقویت کردن یک برنامه منظم روزانه (زمان منظم برای غذاخوردن، بیدار شدن از خواب و به خواب رفتن) می تواند کمک کننده باشد.

8. با او ارتباط موثر برقرار کنید. ارتباط صادقانه و شفاف برای کنار آمدن با فرد مبتلا به دوقطبی در خانواده ضروری است. نگرانی های خود را به شیوه ای دوستانه مطرح کنید ، از او درباره احساساتش سوال کنید و به خوبی و با دقت و همدلی به حرف های او گوش دهید حتی اگر با حرف هایش موافق نیستید. جملاتی که می توانید برای کمک، به فرد دارای اختلال دوقطبی به او بگویید:

- تو در این مسیر تنها نیستی. من برای تو اینجا هستم.

- من می دانم که تو یک بیماری واقعی داری و این بیماری است که باعث احساسات و افکار تو می شود.

- ممکن است الان باور نداشته باشی، اما روشی که تو احساس می کنی، تغییر خواهد کرد.

- ممکن است من قادر نباشم دقیقا احساس تو را درک کنم ، اما از تو مراقبت می کنم و به تو کمک خواهم کرد.

- تو برای من مهم هستی. و زندگی تو برای من مهم است.