عادتهایی در افراد وجود دارد که مانع از ایجاد یک ارتباط موثر می شود. برای نمونه برخی از این عادات عبارتند از:
ـ بی توجهی به سخنان گوینده؛ عدم توانایی در توجه یا بی علاقگی به آنچه که دیگران می گویند، هر چند این رفتار در بعضی شرایط کاملا طبیعی است اما چنانچه مرتبا تکرار میشود نشان دهنده آن است که مشکل "شمایید" در این موارد باید از خود بپرسید:
آیا اصلا تلاش می کنید تا به آنچه دیگران می گویند فعالانه گوش بسپارید؟ آیا شما با مطرح کردن سوالات مربوط به موضوع فعالانه وارد بحث و گفتگو با طرف مقابل میشوید؟
یکی از راههایی که می توانید این ارتباط را با گوینده برقرار کنید این است که سعی کنید موارد مشابه را در زندگی خودتان پیدا کنید و موضوع مطرح شده را با تجارب قبلی خود مرتبط کنید.
برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...
ـ وسط حرف دیگران پریدن؛ که شامل قطع کردن حرف دیگران، کامل کردن جملات ناتمام آنها، وسط حرف آنها ابراز عقیده کردن و یا قبل از اینکه شخص مقابل گفته خود را کامل کند نتیجه گیری کردن و درصدد پاسخگویی به وی آمدن. راهکار موثر برای ترک این عادت آن است که درمقابل وسوسه اضافه کردن یا تفسیرکردن یا پاسخگویی به دیگران قبل از اینکه گفتگوی آنها کامل شود مقاومت کنید. باید به دیگران این فرصت را بدهید که حرف خود راکامل کنند و بعد شما نتیجه گیری کرده و پاسخ دهید. آگاه باشید که این یک عادت است که می توانید آنرا ترک کنید.
ـ حالت دفاعی داشتن؛ چنانچه به اشتباه خود اعتراف کردن، عذرخواهی کردن، پذیرش انتقاد یا گوش دادن به عقاید مخلاف برای شما دشوار است، کمی تامل کرده و حالت تدافعی خود را ببینید و از خود بپرسید آیا واقعا برای شما اعتراف به اشتباه تا این حد دشوار است و به یادداشته باشید که بقیه نیز مانند شما حق بیان عقاید خودرا دارند. لذا سعی کنید به جای اینکه به اختلافات به عنوان غرض ورزی نگاه کنید آنها فرصتی برای یادگیری در نظربگیرید.
ـ انتقادهای آزاردهنده؛ هنگام انتقاد از دیگران ممکن است از روشهایی استفاده کنید که طرف مقابل را در موضع دفاعی قراردهید. برای مثال هنگامی که از عباراتی نظیر"تو همیشه...." یا "تو هرگز..." استفاده می کنید و یا توهین می کنید باعث می شوید تا طرف مقابل در موضع دفاع ازخود بخواهد با شما به مقابله بپردازد، یک انتقاد موثر انتقادی است که در رابطه با رفتار فرد باشد نه شخصیت او در انتقاد از کلمه "من" استفاده کنید و سعی کنید تا احساسات خود را به زبان آورید برای مثال: "وقتی قرار است به من تلفن کنی و اینکار را نمیکنی من بشدت احساس رنجش میکنم".
ـ ناتوانی در کنترل احساسات؛ هنگامی که در شرایط بغرنج احساسی قرار میگیرید ممکن است حفظ خونسردی برای شما دشوار باشد سعی کنید دراین حالت تامل کرده و قبل از اینکه احساسات منفی خود را بر سر دیگران خالی کنید از روشهای آرامش بخشی مانند تمرینات تنفسی و پیاده روی استفاده نمائید. حتی می توانید به طرف مقابل خود بگوئید که میخواهید تا درفرصت مناسب درباره این موضوع صحبت کنید تا بتوانید افکار خود را متمرکز سازید؛ فقط مطمئن باشید که شما در نهایت از عهده حل این مسائل آزاردهنده برخواهید آمد.
ـ عدم آگاهی از احساسات خود؛ شاید همیشه و در همه حالات به احساسات و واکنشهای خود آگاه نیستید. سعی کنید متوجه تن صدا، حالات صورت و نحوه بروزاحساساتتان باشید؛ اگرشما خود از احساساتتان آگاه نباشید چگونه می توانید ارتباط موثری بادیگران برقرار کنید و توقع داشته باشید که دیگران احساسات شما را درک کنند.
ـ اجتناب از درگیری؛ اغلب اوقات ممکن است هنگامیکه می دانید مطرح کردن یک موضوع باعث رنجش طرف مقابل و یا بروز اختلاف میشود از بحث و گفتگو اجتناب میکنید. این امر میتواند ناشی از مشکل شما در ابراز خود یا بیان احساساتتان باشد. بهترین راه برای از بین بردن این مانع کارکردن بر روی توانائیهایتان و تمرین برای مطرح کردن موضوعاتی است که شمارا ناراحت می کند. به این ترتیب ملاحظه می کنید که این کار آنقدرها که فکر میکردید ترسناک نیست.